Kuzeyde kara bulutlar var. Sis kapýma dayanmýþ. Gece alev olmuþ yanar., Gözlerin aklýma düþmüþ Bir rüzgâr çýkmýþ, Sonbahar esiyor, Ve eylül aðlýyor, Ben aðlýyorum. Yaðmur camlara vuruyor, Aðaçlar dökülen yapraklar arasýnda, Çocuklar gibi el çýrpýyorlar. Akþam! Yaðmura rüzgâra karýþan akþam, Üzerime bir sis gibi çökmüþ, Ve ýþýklar sönmüþ, Karanlýklar aðlýyor, Ben aðlýyorum. Yaðmur camlara vuruyor, Üþüyorum,içim ürperiyor, Saatler ilerliyor. Dýþarýda ölü çýðlýðý var, Ýçimde bir cenaze matemi. Felç olmuþ yalnýzlýðým, Beni tatlý bir uykuya sürüyor. Ve sancýlý rüyalar, Gecemi terletiyor. Ani bir kapý gýcýrtýsý, Sersemliðimi tokatlýyor. Bir býçak gibi ýþýldayan gözleri, Islanmýþ tüyleri, Ve maðrur bakýþlarýyla, Yanýma sokulan Fakir bir kedi, Gölgemde ýsýnýyor. Ninni muþultularý ile Gecemin soðuk neþesi oluyor. Gözlerimden hicran akýyor, Hatýralar ýslanýyor. Bir sonbahar felaketidir yaþanan Gök yarýlýyor,dereler coþuyor. Þimdi petrol mavisi bu gecede, Hayallerim bulanýk sulara karýþýyor. Sosyal Medyada Paylaşın:
zoroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.