Artýq tamah böyüyüb, yekə daþlarý dələr, O daþ qýrýqlarýný bir gün baþýna ələr. "Mənəm "-deyib ucaltma özünü heç bir zaman, Udub qara torpaqlar, bədənini kül elər.
Ölüm Allah iþidir, ondan qaçmaq olarmý? Heç bir Adəm övladý bu dünyada qalarmý? Þeytana yoldaþ olan sonu yada salarmý? Hesab-kitab, əməllər orda qarþýna gələr.
Tövbə eylə yazýqsan, nəfsinə qul olma gəl, Hər məzlumun ahýný zor gücünə alma gəl. Özünü bilə-bilə bu atəþə salma gəl, Əflatun insanlýðý Haqqdan ərməðan bilər.
Sosyal Medyada Paylaşın:
eflatun.kesheli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.