Sen Papatya (Firkat)

Sen papatya kokularý içinde güldükçe yüzüme
Beli kýrýlýr gururumun, umut devþirir yürek hüznüme
Sen baharý taþýdýkça gözbebeklerimin içine
Yürek yangýn yeri olur, sözler dizilir kalemimin gizine
Sen bekleyiþlerimde tutundukça, en alacasýndan bir hayale
Hayat duruverir, kelebek kanadýna tutunur bütün düþlerim
Sen avuç içlerimden süzülüpte damladýkça gönlüme
Dil tutulur dimað durur, sen olup durur tümcelerim
Yazdýðým her kalem seni gizler mürekkebine
Özüme sen sýzar, sözcükler kifayetsizleþtikçe
Yürek içim kanar, aþk ormanýmý bir kývýlcým sarar
Umutlar birden doluverir bütün hücrelerime
Ömür ahirliðine eskidikçe, gönül böylesi coþmak ister aþk diye diye
Yüreðimin figaný söz olup da eskidikçe dillerde
Yürek yangýnýmýn külleri savrulur öylesi aþk nöbetlerine
Kimbilir belkide son tanesi, yol þaþar da takýlýr
Bir hecemin peþinden hazal çalan bu kalemin özüne
.:｡✿*ﾟ’ﾟ･✿.｡.:
30.12.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: