Üçgenin iç açýlarý toplamý gibiydi gönlümün iç acýlarý Ve nedense onlar da ruhumun dýþ acýlarýna denkti Ve belkide bu yüzden ömrümdeki çokça kiþi yüzsen derece dönekti Avuçlarýma akýttýklarý acýlý denklemleri görmeyecek kadar kördü gözleri Ruhumu oluk oluk kanatan sözleriyle hepsi ömrümü bir bir deldi geçti Ve sonrasý üçgenin iç açýlarý toplamý dýþ açýlarý toplamýný geçti Hayatým çýktý açýsýndandan o denli, her þey anlamýný birden yitirdi Artýk içim dýþýmdan üçyüz altmýþ derece deðiþti Ben yanmýþým, acýmýþ yüreðimdeki çocuðun kanamýþ dizleri Kimse umursar mý ki, bendeki bu çilekeþ serzeniþi ? Kimse umursamadý zaten, duymadý bu hoyratça tükeniþimi Geriye kaldý sadece, açýsýný kaybetmiþ üçgenin hayat çizgileri Ne kýrýlmaya gelir, ne de çizilmeye; geriye kalmýþým salt bir çizgi Tek bir vahdet gizlidir artýk, yalnýzlýða açý arayan üçgenin ahlý çizgilerinde O da tek bir silgi darbesine gizlenmiþtir, bu kahpe hayatýn kayboluþ silsilesinde .:｡✿*ﾟ’ﾟ･✿.｡.: 27.01.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYGÜL MUDURLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.