GÖZLERİM YOKLUĞUNA UYANMASIN

GÖZLERÝM YOKLUÐUNA UYANMASIN

Gecenin zülüflerine takýlýyor göz yaþlarým
Feryadým yokluyor
Þafaðýn suya yansýyan günün kristallerini
Ve sensizlýk doluyor yüreðime
Pusulara düþüyor hüzünlü bakýþlarým
Göz bebeklerimde kayboluyor umutlarým
..Süzülüyor yüreðimden
Sensiz sana yalvarýþlarým

Yok yok
Sensýz olmuyor
Gözyaþým dinmiyor
Acým dinmiyor

Odam boþ
Yataðým soðuk
Ayazlarda yanýyor duygularým
Duvarlar yokluðuna aðlýyor
Camlarda buðu sensýzlýðý resmetmiþ
.Ýçim paramparça

Yok yok
Sensiz uyunmuyor
Kabüslardayým
Dinmiyor hasret sancýlarým
Bitmiyor acýlarým

Nârî gözlerinin hapsýndeyým
Günlerim sayýlý
Mazgal deliklerinde bekliyor hayallerim
Sehpa kuruldu gönül zýndanýnda
Boðazýmda ayrýlýðýn urganý
Bir nefeslik caným kalmýþ
Azrail’in elleri arasýn da bedenim
....Tepeden týrnaða senim
...Nereye gidersem gideyim

Dayanamam
Yüreðim kaldýrmaz bunca acýyý
Sensizliðin girdabýnda boðulurum
.Yavaþça çekiliyor yüreðimin feri
Ölüyorum....

Yavaþça sil gözyaþlarýmý
Caným yanmasýn
Kanadý kýrýk bir kuþu okþarcasýna
Narin narin
Sonra yasla göðsüne
Sarýl bana usul usul
Bedenimi kollarýnýn arasýna al
Teninin sýcaklýðýnda uyut beni
Sabaha kadar
Gözlerim yokluðuna uyanmasýn
..Ölene kadar...

MEHMET Öztürk

Parkbeni

22 / 8 / 2019
Sosyal Medyada Paylaşın: