Şafağın beşi gibi

Gözlerimdeki yaþlar,
damla damla süzülüp durur.
Islatýr bu kanayan yüreðimi,
gecenin kör vaktinde.
Suretin yüzümde ÞAFAÐIN BEÞÝ GÝBÝ,
Býkmadan,
usanmadan oturup aðlarým.
Aðlarým ben ayrýlýk saatinde.

Söylesene sevmedin mi hiç beni?

Artýk bitmeli bu tek kiþilik oyun.
Daha kaç hayal kurabilirim ki,
içinde senin olduðun.
Bu yazýlan son þiir senin için.
Eðer görmediyse aþký gözlerin,
tenine deðen her yaðmur tanesinde
gözyaþlarýmýn sýcaklýðýný hissedeceksin.
Ve her þeyin bittiðini,
beni sonsuza kadar kaybettiðini,
sende farkedeceksin.
Baþýn sað olsun.

Sende acý çekeceksin sende.

Yazan : Recep Hamza
Sosyal Medyada Paylaşın: