Şah Beyitler-17
SON YAPRAK
Asra müjdeler olsun, tohum düþtü topraða
Gökten boþaldý rahmet, can geldi son yapraða
TEBESSÜM
Ýçime ayna tutar, göklerin derinliði
Ruh çölünü yeþertir, tebessüm serinliði
AÞK
Aþk yürekte kývýlcým, aþk hasretle yanýþtýr
Aþk gaflet uykusundan gerçeðe uyanýþtýr
GÖRDÜK
Iþýðýný arayan kara geceler gördük
Kendisini dev sanan nice cüceler gördük
KAN-ATLAR
Fetih düþünü görür, içimde yorgun atlar
Kanatýr can evimi, kýrýk dökük kanatlar…
GECENÝN ARDI GECE
Gecenin ardý gece, kalmadý hiçbir neþem
Þaha kalkmýþ at gibi, gemlenmiyor endiþem
HÂL VE KAL LÝSANI
Lisan-ý hâl, lisan-ý kalden evlâdýr gönül!
Yaþatan ve doyuran yalnýz Mevlâ’dýr gönül!
DUA SERÝNLÝÐÝ
Akýl idrak edemez kalbin derinliðini
Hiçbir yaðmur getirmez dua serinliðini
HÜKÜM
Ayaðýmý titretir kulluk, en büyük yüküm
Her þeyin üstündedir Hakk’ýn verdiði hüküm
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.