Kimse aramasýn
Masumiyetin lehçesini
Sarýlýp
Eylülün gözlerine
Baþka mevsimlere gitti
Kimse inanmasýn
Artýk
Gökyüzün sevda yanýna
Mavisini
Karanlýktan gelen
Gece gözlü kadýnlar içti
Kimse beklemesin
Bir daha
Ne yaðmurun
Bedenini temizlemesini
Ne de
Ýçinden akýttýðý
Birkaç damla yaþla
Vicdanýnýn hafiflemesini
Ve
Kimse duymasýn aþký
Eylül eskimesi bir þiir kalsýn aþk
Son dönemeçte yenilen
Þairin ceplerinde....
Taylan KOÇ