Sayýsýz nimetlerle bu dünyayý donatmýþ,
Yüce Allah insaný kulluk için yaratmýþ.
Eþrefi mahlûk diye can evine ruh katmýþ,
Yüce Allah insaný kulluk için yaratmýþ...
Her çeþit tadý alýr, bir tek dil ile insan,
Bütün iþleri yapar, bir çift el ile insan.
Kâinat aðacýnýn cennet meyvesi insan,
Yüce Allah insaný kulluk için yaratmýþ...
Göz, burun sair aza en mükemmel tasarým,
“Toprak olup gidecek” diyen aklý aþarým,
Ýnsan olmak kul olmak isyankâra þaþarým,
Yüce Allah insaný kulluk için yaratmýþ...
Her þey bitmiþ olsaydý þayet bir ölüm ile,
Ne farkýmýz kalýrdý taþ, toprak, hayvan ile?
Üstün izzet, þerefle ayýrmýþ þeytan ile,
Yüce Allah insaný kulluk için yaratmýþ...
Þayet ahret olmasa: Ýnsan israf olurdu,
Dünya israf olurdu, Cennet israf olurdu,
Meyve israf olunca, aðaç israf olurdu,
Yüce Allah insaný kulluk için yaratmýþ...
2005-Eðirdir
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.