Şah Beyitler-14

PÝÞMANLIK

Bu dünya meydanýnda diri, ölüden piþman
Büyük küçükten aciz, ayna surete düþman

ARAFTA

Yerle gök arasýnda, arafta kaldý gönül
Ýntizardaki yârden, beddua aldý gönül

GURBETTEN SILAYA

Melâl çöker ruhuma, yakar gurbet ocaðý
Köz köz olmuþ yarama, derman sýla kucaðý

BÎTARAF

Ömür sayýlý zaman, bir mum misali erir
Taraf tutmaz aynalar, çirkini de gösterir

SOKAK YETÝMLERÝ

Þehrin aynalarýna bir yetim suret düþer
Kaldýrým emzirirken, görmezden gelir beþer

AYDIN

Hep tartmakla meþguldür, en büyük kantar aydýn!
Beðenmediklerini kalemle yontar aydýn!

BÝZE NE OLDU?

Bütün renkler kirlendi, bize ne oldu gülüm!
Basiretler körlendi, bize ne oldu gülüm!

ÝNANANLAR VAZGEÇMEZ

Menzili hedefleyen, iyi kötü yol seçmez
Sonuna kadar yürür, inananlar vazgeçmez

SINIRLAR

Sevmeye de ölçü koy, her þeyin çoðu zarar!
Sýnýrlarda gezinmez, akýl ortayý arar

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: