YOKLUĞUN

Parçalanýyor içimde zaman
Bütün dileklerim savruluyor evrene
Býrakmak ister gibiyim kendimi
Gerçeðin acýmasýz kollarýna

Uzaklardan bir rüzgar esiyor
Kokunu alýr gibi oluyorum
Eritiyor yokluðun yavaþça yüreðimi
Son bakýþýn buz tutuyor gözlerimde

Dileklerin en güzeli sensin
Ýmkansýz bile olsan benim için
Tam ortasýnda bir rüyanýn
Adýný sayýklayacaðým aðlayarak

Her þeyin son bulduðu gün
Saklamadým göz yaþlarýmý
Aydýnlýklarý çaðýrdým uzaklardan
Yokluðun en zifiri karanlýðým
Sosyal Medyada Paylaşın: