İDAM
Tuttular kolumdan götürdüler bir yere
Gözlerim kapalýydý, ellerimse baðlý
Ne oluyor diye sordum en az kýrk kere
Bir de urgan geçirdiler boynumdan yaðlý
Kasveti içimi kaplamýþtý mekânýn
Rutubetin kokusu burnuma yoldaþtý
Hakkýný veriyordu müezzin selânýn
Ne gardiyan ne de imam bana sýrdaþtý
Soðuktu, üþüyordum, titriyordum sanki
Gözlerimi açtýlar, karanlýktý her yer
Hislerim ahraz oldu emin ol o anki
Üzgündü, ciddiydi , asýktý tüm yüzler
Giydim beyaz cübbeyi, yakýþmýþtý elbet
Alným ak baþým dik ölüme yürüyordum
Gürlemiþti bir ses, çabuk son duaný et
Korktum sanmýþlardý ben ise gülüyordum
Teferruat geçti, aydýnlandý ortalýk
Kasvetten kurtuldum, doldu içim mutluluk
Kendime geldim, karþýmdaki kalabalýk
Yükler gibi bana yeni bir sorumluluk
Arþa yükselmiþtim evet, yedi kat arþa
Bu beden de bu ruhta aðýr gelmez yükte
Ben basamam bundan sonra yeni bir yaþa
Tek’te buldum doðruyu ihtiyaç yok çifte
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.