DOĞU TÜRKİSTAN

Güneþin doðduðu yerde, bir zulüm var.
Ýþitir misin bilmem, hisseder mi kalbin?
Bu devirde huzurun olsa neye yarar?
Doðu Türkistan, olmuþken senin kabrin.

Çocuklar anasýz, babasýz kalmýþ; yitmiþler.
Toplama kamplarýna birer birer gitmiþler.
Kamp deyince gözünün önüne geldi mi yetmiþler?
Doðu Türkistan, milletin, çileyle bitmiþler.

Çin denen soysuzun, ilk oyunu deðil bu.
Asýrlýk bir kinin, apaçýk dýþavurumu.
Uyan ey ýrkým, çabuk anla durumu!
Doðu Türkistan, olmamalý düþmanlarýn oyunu.

Gencecik kýzlarýn, namuslarý satýlmýþ,
Yaðýz delikanlýlar, itilmiþ, kakýlmýþ.
Direnenlerin ellerine çiviler çakýlmýþ.
Doðu Türkistan, þerefin; bayraðýnla yakýlmýþ.

Hem kan kardeþin, hem din kardeþin,
Yetiþtiði yerdir, nice büyük ermiþin.
Uygur’ken, uygarlýðý dünyaya sermiþin,
Doðu Türkistan, ata yurdun ve de geçmiþin.

Nasil olur da susarsýn, sessiz kalýrsýn zûlme?
Hiçbir þey yapmýyorsun, bari utan; gülme!
Kardeþin kan aðlýyorken, önem versen ilme,
Kurtulur mu, topraðýn, kardeþin, söyle!
Sosyal Medyada Paylaşın: