Tekrar dönmüþtüm karanlýk sokaðýma Yeniden tek kalmýþtým karanlýkta Ve yine ölüme terk edilmiþtim Korkuyordum yalnýzlýktan .
Ölüm denen düþünce sarmýþtý bedenimi Gidiþinle yakmýþtýn , yýkmýþtýn kalbimi Nasýl yaþayacaktým bilmiyordum Gitmesen olmaz mý ? Kurtarsan ya beni .
Kendini suçlu hissetmelisin Beni kaybettiðine üzülmelisin Gülmeyi seven bir insanýn Gülüþünü öldürdüm demelisin.
Aydýnlýðýnla çýkarmýþtýn beni sokaðýmdan Almýþtým seni içeriye karanlýðýmdan Sen beni býrakýnca döndüm yine karanlýðýma Ve. Kopardýn bir dal yüreðimde ki PAPATYADAN ....
Sosyal Medyada Paylaşın:
papatya kokum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.