*
daðlarýn hýrçýn, isyankar kadýný
kýr çiçeði gibi kokuyor tenin
öyle yanmýþ , öyle susamýþ öyle muhtaç
hasret kývrýmlarýnda ýlýk bir su gibi
ince bir sýzý gibi
kutsal ateþten daha kutsi
her gün damarlarýmda sen akýyorsun annemaria
*
ne kadar yorgun uzayýp giden yollar
ne kadar mecalsiz göçebe kuþlarýn kanatlarý
babasýný özleyen tüm öksüzler adýna
nur yüzlü gök alýnlý ihtiyar kadýnlar
masallar okuyor kentin saðýr evlerinde
sonsuz vaktin mýzraplarý kaç kez daha kýrýlýyor
kaç kez daha yanýyor kor yürekler
ufuklarýn ucunda ýþýk sýzan dehlizlerden
bir deniz ülkesinden bir gece ansýzýn sen de gel annemaria
*
gurbet akþamlarý yorgun hatýralarla müzdeviç
daðýnýk saatler karanfil kokuyor
hüzünlere müteveccih yürek ýsýsý
perdeler çekiliyor güneþe
ölüm kara bir bulut gibi þehrin üzerinde
eriyor kurþuni gün batýmlarýnýn kýzýllýðý
sýðýrcýk çýðlýðý belki aðlayanlarýn sesi
kaybediyorum içimdeki mavi gökleri annemaria
*
eski bir türkünün ucu yanýk naðmesinden
kaçýncý kez düþüveriyor yapraklar
yeller estikçe
ýþýktan filizlenmiþ hep ayný zaman
uzun mesafelere dört nala koþarken boz atlar
aþkýndan sürgün yemiþ her seferinde
vücudumun nevruz topraðý annemaria
*
usul usul tekrarlanýp duruyor saat
eriyen karýn akan suyun rüzgarýn yönü deðiþiyor
tene deðiyor ilk nisan yaðmuru
göðüsten çýkan her nefes gibi
tek bir kalpte atýyorsun
yüzü esmer gözleri sürmeli teni kavruk annemaria
*
gök kubbenin mavi örtüsüne öylesine bürünmüþ
gölgeye boðulmuþ yer yer
mor menekþeler derin vadilerin karanlýðýyla yoðrulurken
soluklar dökülüyor dudaklardan
heyhat ki seferdeyim gece gündüz
ne ovalar, ne çaylar ne daðlar
ah bir bilsen içimden neler geçiyor annemaria
*
saklanmýþ gri gölgelerinde susuyor
hazan sökülüyor sararan yapraklardan
göklerin sükuta büründüðü anlarda
hey …saçlarý gece rengi ,
yanaklarý kan kýrmýzý kadýn
sana yazýlmýþ bu destan annemaria
redfer