Ay yüzümde keder birikti, kovuldum gökyüzünden (AYSIZ)
Ay yüzümde keder birikti, kovuldum gökyüzünden
---- dilimin ucuna gelenler hep sessiz sedasýz kayboldu.
Yara aldýkça Karanlýkta Bi baþýna Yýðýnlar arasýnda hatta Özlem Daha çok Daha çok Yoruyor Bir özlemek dudaklarýmý yakýyor önce Sonra genzimi Ne kadar kesik varsa damarlarýmda Kýrýlgan deðil Kýrýk dökük Tüm sinirlerim sýkýþmýþ gibi Kaným damarlarýmda ki trafikte hapsolmuþ gibi Ýçim baþka bir için içine sýðýnmacý gitmiþ de Kovulmuþ gibi kapýdan Dedim bir mezar taþý Yorulmadan adýmlar Þuracýkta, baþ ucuma Atýn Gidin Dünyanýn en tanýdýk yabancýlarý Gidin Duymadýlar.
Zifte bulanmýþ içim Bu güneþ beni yakmaz dedim Yine de sürdüler Sürdüler Acýmadým kendime hiç Yürür gibi yaþadým koþarak Koþarak geçtim tanýdýðým yabancýlarýn ellerinden Koþarak tutunmaya çalýþtým Koþarak sevilmeye Ziyan olan tüm yaþlarým Kovulmuþluðum sevilmenin tüm kapýlarýndan Yürür gibi gülümsedim Sanki varmýþým gibi baktým aynalara her gün Býkmadan Býkmadan. .
---------robotta çektim bu gece kalbimi Acýmadý Ýnan ki Yerine de pamuk doldurdum Diktim iyice sýký sýký Cezalý artýk bir ömür Dokunmasýn kimseye Oysa Kimse diri diri gömülmeyi haketmezdi Bildirmediler. . . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(AYSIZ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.