*AŞKIN UFKUNDA*

gitmedi gözlerimden ýþýk, sönmedi parlaklýðý bakýþlarýmýn
ne çok þeyler oldu bilsen, þahitliðinde aþkýn.
dökülürken yaprak misali takvimlerden
akrebin pususunda koþturmacada sayfalar
zamanýn çizelgesinde yelkovan
oynadý depremlerle sayýlar, tutunduklarý yýllardan
birikip ard arda seneler vadesiz yaþanmýþlýklardan
yeni mevsiminde ömür, bilmem kaçýncý
solgunluðu yok bahçemizdeki çiçeklerin hepsi de tomurcuk
oysa kaç kez deniz girdi topraðýna ve
ne poyrazlarda kaldý ten
ne yandý asî rüzgarlardan ne de çatladý tuzdan
uzaktý yürek,
gidilmemiþ uzaklardan.
söylüyor þimdi ateþlere deðdiðin dudaklar,
en müstesna unutulmuþ þarkýlarý her tondan
dokunur parmak uçlarýn, anahtarsýz dizelerden uçuþurken notalar
tutuþmadan öpüþen saçlarý býrakýp toplamayý
koyver gitsin okþarcasýna yapýþýp yüzümüze daðýlsýnlar
bak
çaðýrýyor beden þimdi terini kurutacak deli rüzgarý
iç geçiþlerimiz, mühürsüz dudaklar özgürlüðüne takýlý
mâkâmlarý ekleyip zincirine çýpamýzýn, derinlere saldýk
bundan böyle tüm þarkýlar bizim içindir artýk.
keyfindeyiz güvertemizin, sereserpe serilmiþliðimizde,
gün ýþýklarýnýn bedenimizi sarmýþlýðýnda ve
maviliðin enginliðinde dingin duygular
etrafýmýzdaysa
çýðlýk çýðlýða uçuþan martýlar.
ufukta þimdi sadece aþk var...

*kiraz çiçeði*
Gönül Ersin
Sosyal Medyada Paylaşın: