Sebepsiz nedensizliğim...

ne þarkýlar çalýyor þimdi bilseniz
ne gemiler geçiyor yürek denizimden
......ve
ne uðurlanýþlar oluyor vedasýz mühürlü dudaklardan
bilinmeyen adsýz sahillerden ve belki de
olmayan limanlarýn yýkýk iskelelerinden.

isimsiz sokaklarýn ýslak kaldýrýmlarýnda üþüyorum
hüzünlü bir þarký dilimde melodisi yürek sesim
yaðmurlar yaðýyor gözlerimin kapalý bulutlarýndan
bu þehrin kimsesizliði deðildir ben kadar inan

ve sen..........

aklýmda kalmýþ kýrýk anýlarýn rontlarýnda çocukluðum
yüzümdeki tatlý tebessüm bile katýksýz masum
aðýrlýðý yok üzerimde yaþanmamýþ saydýðým yýllarýn
bakma aðladýðýma ey buðulu ayna
haydi yine söyle o bildik yalanýný da güzelsin de bana
öyle ihtiyacým var ki öylesine sana...

çýkamýyorum derinlerinden bu kurþun bakýþlý gözlerimin
kaçamýyorum anaforundan duygu sellerimin
kayýplarýndayým bu gece yine sahilde dolunayýn
hüzün gemilerini saymaktayým geçerlerken uzaklarýn
ýlýk ýlýk vurdukça kýyýlarýma dalgalarý sessiz ve köpüksüz.

her þey çok anlamsýz ve sevdam öylesi hükümsüz
çünkü sebepsiz nedensizliðimin hükmündeyim
körlüðüm kaplýyor göz buðumda renklerini hülyalarýmýn

bir el, bir güç uzanýp çekse çýkarsa içinden bu isyansýzlýðýn
atsa savurup yýldýz misali denizime kavuþtursa
þarkýlar sussa sessizlik olsa her yanda
yüzüm gülse yine çocukluðumda olduðunca
kavuþsam bir anda sihir gibi gündüze sabahýmda
sana uyandýðýmda...

*kirazçiçeði*
Gönül Ersin
Sosyal Medyada Paylaşın: