Rahnedar

Gözlerime aþkla bakan Sevgili
yokluðun gam sýzdýrýyor gecelerime..
tün zamanlardan kalma har
hecelerim..
bir þiire dökülüp giderken içim ,
bir vahada sana ulaþýr mý kelimelerim,
yazdýklarým sayfalardan derya olur taþar mý
bilmem...

yavandýr , eksiktir, yoktur...
nicedir biliyorum bu yutkunmayý
..

bazen gövdesinden kopmuþ dal kývrýmýnda
bazende bir rüzgara el veren
yaprak kývamýnda uzayýp gider karanlýk bir vadinin
içinde...
gölgem ayaklarýmýn altýnda,
baþým gövdemin altýnda
böyle kendime orantýsýz kýrýlmýþken...
otaðýma gelsen?
yeþil bürüse her-yerime...

içime kýrýlýrken yokluðunun hüznü
gönül bahçemin duvarýnda asýlý yüzün.
döktüðüm damlanýn ýslaklýðý kurumuþ yanaðýmda
gözlerim silüetini silmeden ýslaklýðýndan..
kavimler kuþansan, kavminle gelsen...

Ah boynuna dudaklarýmý
mühür ettiðim...
avuçlarýma kelebekler sürüsü dolduran ellerin
þimdi ’zem’ kavminle kime tufansýn..
ellerin hangi ýrmaðýn su taþýyan
kevser’i...

beni kendine mühür eden yar..
sana deðicek ateþ haziran’ýn ötesine
geçmesin..
deðmesin tenine fazlasý...
kokun Tuba dallarýndan sarkan sarkaç misali..
geliþin Mutaharra arasý zemzem olsun.
..
.
4.08.2019|Hatýrýndan çýkarma sevgilim.
Sosyal Medyada Paylaşın: