Kýzýl közde esinti, Mutluluk vergiye tâbi, Umutlarda kesinti, Her an, hüsran püsküren, devran, Buna raðmen, insan, kasýntý, Buna raðbet! Fakat, anlasa; kirdi, küftü, yosundu. Zenginin vizyonu; Yine sergide sabî, Kuytu, köþe, sokaklar fýsýltý, Caddeler gümbürtü, Þehirler, sakladýklarýndan veryansýn! Her dilenen sahtekârdý da, Aslen sahtekârlýkla süslenen, Padiþahtý, hünkârdý, Perde inmemiþti hiç bir yere, Gözler, itinâyla kýsýktý. Bu, ne azâplý bir fasýldý ki, Nasýl da, her þey ondan sýyrýldý, Vicdan, ölmemek için kýlý kýrk yardýysa da, Ýnsan, bir þekilde, bir yerlere vardýysa da, Þimdi orasý, efsunlu bir diyardý. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.