Dostluk Dediğin

Yollarý kesiþmiþti bir kere, bu ki kader
Her ikisi de asildi,emekçi,vatansever
Ulusu için her zora gülerek girer
Dostluk dediðin az mý, yýllarca sürer.

Aradan ne kadar zaman geçmiþ bilmem
Hatýrasýný dostun,taþýdým yürekte ve asla silemem
Yirmi beþ yýl sonra da olsa görürüm onu belki
Yoksunluðunu sözle,dille tarif edemem.

Düþmüþ izleri hayatýn alýnlara, derin izlerle
Saçlar dökülmüþ kimi, kalanýysa dönmüþ beyaza
Onca zaman mekânlar, yalnýzlýðý sunsa da
Dostluk tanýmýyor be kardeþim, bir çeyrek asrý
Geliniyor istersen sen, dostla hülasa.

Ne izi vardý onca yýl, ne de bir sesi
Bulamadýk onca sene birbirimizi
Devirdi gençliði takvim, ah zalým zaman
Engel olmadý hiçbir þey, yine kavuþtuk
Unutmadýk o günleri , bir bir konuþtuk.

Hýzlýdýk o zamanlar;gençtik, zindeydik
Tebessümü yüzden eksik etmezdik
Ezse de þartlar her yandan,dururduk hep dik
Sürüldü sefasý ömrün,bir zaman böyle
Dostlarýn kavuþmasýysa en büyük hediye.

Bilin derim kardeþlerim dosta vefayý
Kurulmaz ki bu meclisler öyle, sanmayýn sýradandýr
Mazinizden size kalan lütuftur dostlar
Sevgidir parolalarý ve belki de madden yoksunlar
Verirler size çok deðer ve unutmazlar.

Oðuzhan KÜLTE


Sosyal Medyada Paylaşın: