BAKIN ŞU İŞE
Bulutlandý yine gök, kararýyor sanki hafiften
Gam topluyor anlaþýlan, ruha yansýyor þimdiden
Olsun yine de açar belki,çýkar güneþ az sonradan
Utancýmýz yok ki bizim, dik durup az sabrederiz
Þurda kalmýþ az bir çile, dönemeyiz biz bu yoldan.
Vursun eller tezeneye, ne gam kalýr, ne de çile
Demlenir ve harman olur, yiðidin göðsünde yine
Sözler çýkan bir nefesle, notalar ki yýðýnlarca
Üstadýn elindeyken saz, moral katar insanlara.
Unut gitsin kem gözleri, beter olsun hasmýn sözleri
Yolun olsun hep aydýnlýk, dilden çýkart namertleri
Var sana dost ve vefalý, sanmasýnlar biz yalnýzýz
Olmadýðýmýz yer bellidir, dolmaz yerimiz sefille
Gönlü fakir cebi dolgun, onlardan çok yeryüzünde.
Haydi kursunlar bakalým, kolaysa bir dirlik-düzen
Onlarýn ki kurt sofrasý, gelir kendini bilmeyen
Selamýný bile esirger, baþköþeye de yerleþir,
Þaþkýnlýk ya hürmet görür, kendini de adam sanýr,
Haddi aþmak ona yaraþýr, densizlikse bedavadýr.
Bu düzen ki böyle gitmez, doðru insana yaraþmaz
Karakterce zayýf olan, baþköþeye konuþlanmaz
Ama yýkýlýr bir gün saltanat, iþte benden de beyanat
Biliyorum adým gibi, sürmez düzen asla böyle
Nasýlsa çatýþýr çýkar, düþerler birbirlerine
Bunu görenler de anlar, hak içindir bu adalet.
Etmem sitem hasmýma da, haklým saklýdýr hep ona
Konuþursam hep yüzüne, aracýlar olmadan da
Kaçak güreþmek ne kötü, zayýflara göre bence
Gözgöze gelebilenler,deðer verir birbirine.
Ýletiþim birebirdir, hasmýnda karþýnda ise,
Arkasýndan konuþulmaz, aracýya bel baðlanmaz
Yüreklilere göredir, er meydanýnda konuþmak
Onlar yýlmazlar zorbadan, düsturlarý hakký savunmak.
Menfaatle kurulan yol, ne de köprü kalýr saðlam
Çýkmaz sokaða açýlýr, kalmaz ne düzen,intizam
Biteviye sürmez dostluk, zaten iþin baþý bozuk
Yerine göz diken biri, dolduramaz boþluðunu
O da anlar elbet bir gün, kullara kul olduðunu.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.