Şah Beyitler-6
KEFENÝN CEBÝ
Giden ne götürdü ki cep olmayan kefende
Tepilenin hakký var, üzerinde tepende
KIYAMET
Güneþ batýdan doðar, ummanlar doyar suya
Can bedenden ayrýlýr, ruhun dalar uykuya
GÖNÜL KOCAMAZ
Bülbül yanar aþkýndan, bahçelerde solar gül
Beden ihtiyarlasa yine kocamaz gönül
AHÝR ZAMAN
Bin sene de yaþasan, ömrün nihayeti var
Ahir zaman gelince ölü diriye aðlar
YOL
Kýrýlýr bir gün elbet kanadýmýz, kolumuz
Nihayet bulur ömür, Hakk’a düþer yolumuz
ALACAKLIDAN KAÇAN...
Ter bastý boncuk boncuk, suçlu gibiyim bugün
Alacaklýdan kaçan borçlu gibiyim bugün
REZÝDANSIN GÖLGESÝ
Olmazlarý oldurur bu tuhaflar ülkesi
Gecekonduyu ezer rezidansýn gölgesi
HER NEFES BÝR ÇIÐLIK
Ne gariptir, bedenim aðustosta üþüyor
Aldýðým her bir nefes çýðlýða dönüþüyor
UMUDUNU KAYBETME
Yolunu kaybetsen de kaybetme umudunu
Hakk yetiþir imdada, darda koymaz kulunu
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.