FERMAN
Bizi kendi derdimizle daðlama,
Bir hayale derman aramayalým.
Herekeyi örekeye baðlama,
Eðirmeye kirman aramayalým!
Son yolcuyu çoktan gönderdi hancý,
Sensiz yüreðimde dinmez bu sancý..
Köye, kasabaya yayma utancý,
Sýðýnacak orman aramayalým.
Ýçeriden çökertirsek kaleyi,
Çan sesleri zapt eyler bu kuleyi..
Deste, deste hasat etme çileyi,
Savuracak harman aramayalým.
Birçok borçtan bakiye bu ihtisap,
Ýlgasýna bile dayanmaz asap!
Kapatalým bu çok eski bir hesap,
Aklamaya virman aramayalým.
YAÞ der ki; bacamýz yine tütmez mi?
Ýkrarým halimi beyan etmez mi?
Bizim irademiz bize yetmez mi?
Katlimize ferman aramayalým!
30.07.2019 / Ada
Mehmet YAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.