Sevgilim,
Bak nesiller büyüdü
Bazý korkularýmýz
Boþ nehirlere þarký söylemek gibiydi
Geçti
Astýðýn tüm kokun, bir muhtaç el ile yok oldu
Dalýp gittiðimiz her sokak
Boþ baktýðýmýz dolu vitrinler
Ayaðý uyuþmuþ, uzunca bir sofra safasýndan kalma
Yerli yerinde bütün cadde
Artýk gidebiliriz
Alacaðým bir tütsü kokusu
Bir kaç nesil öncesinde kaldý
Zayýf kaldýk, eridik sýcakta
Zaten ne iþimiz var bu saatte sokakta
Özledim
Bir daha bakamayacaðým kadar uzaklarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.