Yorgunluğunda kendini ararken yolunu kaybetmiş şiir

Çokça yorgundu
Yeterince belki
Belki fazlasýyla
Kimin umurunda ki
Bir yorgunluk, kimin umurunda olur
Herkes yorulur bir gün
Bir saat
Bir ân
Bazýlarý ömür boyu. .


I
O Köþe baþýnda
Taze dökülmüþ zift gibi
Genzi yakan.
Bir salâ gibi
Yüreðe dokunan o köþe baþýnda
Seyrettiler
Seyrettik
Seyrettim
Yorgun adýmlarýmý.
Kýsa kes uykum var!
Benim yok
Bitti
Olmasýn senin
Onun
Kimsenin
Anlamak için anlatmak yeterli gelmiyor
Yaþamak lazýmdý, hissetmek.




------------Günlerce balkonda kalmýþ çamaþýr gibi içim
Yaðmur, toz, rüzgar, kurumuþ yapraklar ve üzerinde gezinmiþ cümle haþerat sanki
Biri alýp da yýkasa diyorum
Dokunsa
Mis gibi koksa. ..




II
Bu çubuklar bir iþe yaramýyor aslýnda
Resmiyet katýyor þiire sadece
Bi önemli gibiymiþ hani. .
Senin o pencereden bakarken ki halin gibi
Adýmlarýn gibi
Eze eze geçtiðini sandýðýn
Ama yerinden milim kýpýrdanmadýðýn aslýnda.
Seslendirmeni kim yapýyor bilmiyorum
Ama bu ses
Ruhun için fazla gülünç.



-----------çok fazla sulanmaktan çürümüþ çiçekler gibiyim bazan . Su her zaman hayat vermiyor bilin istedim.





III
"Bunca kemiði varken, gelip de kalbini kýrarlar ya insanýn! bu ne çeliþki " demiþti biri
Sonra ne mi oldu?
susmaktan hüküm giymiþ elleri
Dili acýdan uyuþmuþ
Aðzýný baðlamýþ yaramaz bir çocuk
Psikoloji kongresinde kobay diye tanýtmýþlar
Boynunda bir Not
" hükümsüzdür yüreði"





---------- çöp poþetlerini rengarenk yapýyorlar artýk içindekini gizlemek için. Buna inanýn.



Aysýz






Sosyal Medyada Paylaşın: