Çoktan gitmişti...çoktan bitmişti
Çoktan gitmiþti o benden
Yokolmuþtu o bu bedenden
Þimdi eskisi gibi acýmýyor kalbim
Þurada esen bu rüzgar ýlýtmýyor bak artýk..."kalbim"
Ömrü boþa karalamamak lazým
Dolu ümitleri boþ insanlara baðlamamak lazým
Dualar’da hep gecikiyoruz ve sonunda hesaplar gözümüzü korkutuyor
Böyle böyle bu beden tükenip yoruluyor
Oysa biz hep baþkalarýnýn yazýlarýný okuduk
Baþka acýlarýn acýsýný hissettik durduk
Hep korkuyorduk kaybedeceyimiz
Günün gelmesinden
Ruhlarýmýzý hep tatmin edici sözlerle besliyorduk
Dayanýrdý bu yürek eskiden olsaydý eðer
Sevginin güçlü olduðu zamanda olsaydý eðer
Oysa çoktan gitmiþti o bu bedenden
Gerçekten’de Rabbim beni çok seviyormuþ
Uzaklaþtýrdý onu bu güzel yürekten
Þükranlarýn büyüðünü duyuyorum
Kanamýyor yaram eskisi kadar, bakýp duruyorum
Oysa ne ümitler yerle bir oldu bu gönül ordusunda
Þimdi sürpriz kutudan çýkar gibi kafamda sorular
"Ömür biterde iliþki bitmez mi"?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.