Gece bir bulut gibi üzerime çökerken Anýlarla diz dize olmak zordu bitanem Gizli gizli gözlerim gözden yaþý dökerken Göz yaþýyla uykuya dalmak zordu birtanem
Gösterdiðinde gece kap karanlýk yüzünü Silemedim yüzümden bende kalan hüzünü Unutmak mümkün degil giderken o sözünü Yalnýzlýkla baþ baþa kalmak zordu birtanem
Kimsesiz çocuk gibi kaldým sanki bir handa Kýrýldý kanatlarým her birisi bir yanda Büyüyordu çýðlýklar sus pus olduðum anda Sesimi boþluklara salmak zordu birtanem
Aðladýkça kapladý gözlerimi bir yosun Hayalinle konuþtum anýlar dedi susun Ortasýnda kaldýðým bitmeyen bu kabusun Boþlukta ellerini bulmak zordu birtanem
Adýný dudaðýmda bir sýr gibi saklarken Sana bakan gözleri âleme yasaklarken Senden önce ecelim gelir diye beklerken Düðümlendi her nefes almak zordu birtanem
Hüzün Bulutu
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
huzun bulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.