Duygu; bir sal`dýr Bazen; Alýr da insaný, Uzaklara... Çok uzaklara götürüp býrakýr... Ýnsan; O uzaklarda, ne yapacaðýný bilemez Öylece; kala-kalýr... Geceye karýþýr Dertlere bulaþýr Yorgunlukla inatlaþýr Uykuyla savaþýr... Yüreðinde fýrtýnalar koparýr Gözlerinden seller boþalýr... Umutlarýný, hayallerini, sevinçlerini; Hüzünden bir heyelan, çekip alýr... Hayata dair tüm güzel þeyleri Yitirme noktasýna ulaþýr... Ama bir zaman sonra, der ki duygu; Hadi artýk; ben çok yoruldum Gidelim artýk; ben çok doldum N’olur... Beni; acýnda, sýzýnda Öfgende, nefretinde unutma n`olur... Beni; Hüznünde, kederinde, sýnama n`olur... Beni; düþüncesizliðinde, boðma n`olur... Hadi artýk... Beni, yüreðine mahçup etme Yüreðini kendine küstürme Bizi; hayattan alýp götürme n`olur... Býrak kendini bana Býrak; n`olur... Seni getirdiðim gibi Götürmeme de, müsaade et , n`olur... Hadi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yadim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.