Senden kalan acýlarýmý unuttum
Hiç aklýma gelmiyor acý sözlerin.
Akýllandým da biraz,
Hüzünlerin tümünü yaktým.
Yalnýz;
Soðuk bir meneviþ mavisinde
Hasretin hep bende kaldý
Öyle canlý,öyle parlak.....
Çýktýn yavaþ yavaþ rüyalarýmdan
Uykularýmda yoksun.
Senin adýna dilekçeler yazdým
Yýldýzlara tek tek.
Yönü bana dönük rüzgarlara,
Bilinen bütün meleklere
Yýllar yýlý yalvardým da ne oldu?
Sen gelmiyorsun....
Her kötü hatýrayý
Her acý sözü unuttum.
Sildim bütün olumsuzluklarý
Acýný,yasýný,
Kuþkularýmý terkettim.
Yalnýz;
Bir namlu gibi
Soðuk bir meneviþ mavisinde
Hasretin hep bende kaldý..
Senden kalanlarý saklamak
Eski alýþkanlýðýmdýr sevgili
Affet...
Seni hala çok özlüyorum....
1999-SÝVAS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.