Duyuyor musun þu dalganýn sesini Nasýl da çarpýyor insanýn yüzüne gerçeði! Görüyor musun serçenin gözyaþýný Ölümü umursamadan nasýl da aðlýyor! Tattýn mý hiç minnacýk biberin tadýný, Küçücük acýlarýn büyüklüðünü verirken sana! Dokunabiliyor musun þu ölü kelebeðe, Hayatýn tükeniþini hissederek! Koklayabilme cesaretini gösterdin mi hiç bir kefeni, Ölümün son mu, baþlangýç mý olduðunu idrak ederek! Duy! Gör! Tat! Dokun! Kokla ki insan mýyýz anla! Kendini taný... Neden yaþýyorsun, Neye yarýyorsun, Niçin koþuyorsun, Nasýl anlýyorsun, Neyle savaþýyorsun? Ruhunla bedenin ritmini hisset, Topraða dokun, Rüzgarý hisset, Yaðmurda aðla Ki... Boþa açýlýp kapanmasýn gözler. Bir bak aynaya Kimim, Neyim, Amacým ne ,demeyi bil Ki... Toprak hesap sormasýn sana Sarýnca kucaðýna. Bak, Gör, Hisset gözlerin nemini Ki... Dua için açýlan eller Korusun seni her yerde. Uzat ellerini Bir elin akta, Bir elin karada Köprü ol Ki... Gökkuþaðý sevinsin, Dünya mutlansýn Ve... Ruhun inlemesin, Bedenin aðlamasýn Sonsuzluða asýlý sevdan Vardý, diye mutlansýn da Uzatýp elini alsýn seni yalnýzlýk dehlizinden.
20.06.2008 09:37 Serap Hoca Sosyal Medyada Paylaşın:
serap hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.