günün baþýnda günün sonunda ne zaman görsem seni duygularýmý açamadým ýþýðýmý veremedim ürkek ve tedirgin kendi yalnýzlýðýmla sana uzak sana yakýn geldim kuru bir yaprak boþ bir kaðýt sessizliðiyle sürüklendim dudaklarýmdan çýkan sözleri sen söyletirdin yazýya döktüðüm þiirlerimi sen yazdýrýrdýn gizli yeminlerim vardý içinde sen senden baþka kimseyi sevemem kilitliyim sana sensiz þehir her þey çerçeveler içi boþ gelir sen benim gizli hazinemsin seninle sensiz mahcup fýsýltýlarla seslenirim ya da bir ömür geçer kendi karanlýðýmda…
mustafa kaya 12.07.2019/Çengelköy
Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.