Şehrin Özü

Nedensizdir gülümsemeler bu þehirde,
Aðlamalarda öyledir.
Pencere pervazlarýnýn ardýnda yaþananlar bilinmez,
Herþey öyle karýþýk öyle bilinmez haldir.
Taa uzaktan seyrediyorum olup bitenleri,
Karþý kaldýrýmda geçen genç biri düþünceli,
Diðer kaldýrýmdaki de kirli sakalýyla inadýna aldýrýþ etmiyor.

Sahiplik diye birþey yok aslýnda,
Var olan sanki sana kiralanmýþ belli bir süre,
Sonrasýnda kiralayan kullanýmýndakini alýyor bir þekilde,
Tutturmamak gerek,
Hiçbir þey senin deðil,
Ömür bile belli deðil.

Kime gülümseyeceksin,
Kime hayat vereceksin,
Seçimlik haklar olduðu gibi,
Verilmemiþ haklar da hayatýn kendisi.
Ýki kedi biri özgür ama aç,
Diðeri týka basa tok ama özgür deðil.
Hayat her yerde olduðu gibi bu þehirde de tezat.

Aslan ya da kaplan olman deðiþtirmez yaþanacaklarý,
Birgün bir yerde,
Kayýtlara geçersin lüzumsuz bir þekilde,
Ýki serseri bir ayyaþ,
Þehrin özünde hayatlarý parçalanmýþ.


Sosyal Medyada Paylaşın: