BİR GÜNAHIN ANATOMİSİ

BÝR GÜNAHIN ANATOMÝSÝ



Günahýmý biliyor annem
- Tevekkül ile bekliyor piþmanlýðýmý -
Susmam azabýmdandýr
Kendi aðacýma kýymam kadar

Çocuðunun iþlediði suçu bilip
Kabul etmeyiþinin gülümseyiþinde asýyor annem beni

Günahýmdan yanmýþ benliðimi
Yaðmurda ýslansýn diye ipe
ve gök küskün, akýtmaz
azabýna yanan bedene su

Kalan ömür cebinde bir münzevinin
tespihinde bir derviþin
Küçük bir çocuðun parmaklarýnda sürüyor

Annem biliyor günahýmý
Susmam durdukça
Kanýyor içten
Gözlerine bakamýyorum

Baksam, kýrk bin þeyh ayný anda ölür
Dört bir kitabýn ortak en büyük günahý okunur

Bakmasam, öldü diye gömülen
gömüldüðüne sevinen
çýtýný çýkarmadan gömüldüðü çukurda
hýnzýrca gülümseyerek bekleyen
ölmeyen yaþayan bir beden

Biliyor annem günahýmý
Avucunu her açtýðýnda
Gýyabýmda dua ediyor yerime

- baðýþlansýn ve aklansýn -

“Tanrým; günahýmý sýyýrýp atmaya geldim
Ýþte ten, iþte tin
Biri günahým, diðeri sebebim”

Annem günahýmý iþlemeden, iþleyeceðimi biliyor
Kuþun yumurtasýný kýrýp, çýktýktan sonra
Aðacýndan, dalýndan, yuvasýndan
Atýlmasýný doðal karþýlýyor
Gözlerimin içine bakýp, günahýmý anarak

Annem, her yaðmur yaðdýðýnda günahýmý biliyor
Kýzmýyor, susuyor, dudaklarý kýpýrdarken
Günahým ikimizin gözleri arasýnda tekrarlanýyor

Gülümsüyor Mona Lisa’nýn Anadolu tavrýyla
Acý ve aðlamaklý gözbebeði duvara doðru
Örüldüðüm yerdir

Duvar, benim için yandýðýnda
Dýþarý dumaným çýkmasýn diye
Gömüldüðüm yerdir

Annem günahýmý biliyor
Her þeye raðmen bakar bana ömrünce
Þimdi annem bana bir baksa
Belki de bakmýþtýr

Annem çok iyi biliyor günahýmý
Þiir yazýyorum, daha ne olsun


01Temmuz’18


Ahmet Þerif DOÐAN

Sosyal Medyada Paylaşın: