ADAMLIK DEYİNCE....
....
Yürekteki kirden arýnamadan;
Anladým ki, adam olunmuyormuþ!
Gýybetten, kibirden korunamadan;
Anladým ki, adam olunmuyormuþ!
Ne heybet yetermiþ, ne de bir beden.
Kötü insan olur. Her dem kin güden!
Eþine, dostuna gülümsemeden,
Anladým ki, adam olunmuyormuþ!
Demek ki, cinsiyet deðilmiþ olay.
Erdemli olmaksa, hiç deðil kolay!
Kendin çok þey sanýp, ederek alay,
Anladým ki, adam olunmuyormuþ!
Hýsým, akrabayý hakir görerek,
Gücü yettiðince, defter dürerek,
Ýnsanlýk atýný, terse sürerek,
Anladým ki, adam olunmuyormuþ!
Yetmezmiþ insana bir beden, bir ruh!
Yürek kirli ise, olunmaz ki þuh!
Yaþamýn içinde varken bu güruh,
Anladým ki adam olunmuyormuþ!
Postu serip gitmiþ, birden sanala.
Gözleri kayarken bin bir kanala,
Nerde kötülük var, koþar dört nala.
Anladým ki, adam oluþmuyormuþ!
Namus deyip durur, aklý karýþýk.
Sevgiden anlamaz, kinle barýþýk.
Yýllardýr bakarým, yokken bir ýþýk;
Anladým ki, adam olunmuyormuþ!
Efendiyi, beyi göremezsiniz.
Bu iþin sýrrýna eremezsiniz.
Yok ise, yürekte veremezsiniz.
Anladým ki, adam olunmuyormuþ!
Peri’yim, sözümü söyledim iþte;
Saklamam bir þeyi, sahte gülüþte!
Belirsizse yerin, bacý, kardeþte;
Anladým ki, adam olunmuyormuþ!..
Peri feride ÖZBÝLGE
19 . 07 . 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.