Hüzün; kimsesiz kýyýlarýma gelir vurur
Gecemin siyahýna karýþýr
Can taþýdýðým deniz kabuklarý,onunla dertlenir
Ýkametini bendedir
Bedenimin bilinmeziyle sancýlanýr durur
Sevmekte kalmaz saatim,
Hüzün; aynanýn kör noktasýdýr direncimde
Ve direnemeyiþimin yansýmasýdýr gözlerime.
Ünal
19.06.08
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.