Ben şiir yazmam çocuğum

Ben þiir yazamam çocuðum...
Kafiyeler beni dinlemez
Hayat felsefem öyle aðýr ki
Bir anda sayfalardan silinmez...

Ben þiir okumam
Þiirler benim çocuðum
Tüm dertlerimi, manasýný yitiren kelimelere yüklemekse ömür
Sürgüne gittiðimi var say
Çoçuðum...

Aðýrdýr... yüküm
Omuzlarým ondan düþük
Kýrmaktan,kýrýlmaktan korkmuþum
Ondandýr iki büklüm oluþum

bakma yüzüme
Yüzümde yeterince ayna kýrýðý var
Bakma öyle saçlarýma
Nice mevsimlerde yaðardý kar....

Ah benim gönül takýntým
biliyorum
Ondan sana yaný þým..
Ondan sana susuþum.

Þimdi güney enleminde bir ay
Tül tül bulutlar
Ve ben senin þiirini yazýyorum...

Unutma
Yeterince karanlýðý sevemiyorum
Bir özlem var içimde
Düþtükçe yollarýmýza ay ýþýðý
Dertlerime gün ýþýðý arýyorum...

Sensin galiba gün ýþýðý...
Sosyal Medyada Paylaşın: