İlk Kurşun Destanı

....ilk kurþunu atan yiðit Ömer’e rahmet ve minnetle...

Bozkýrýn ortasýnda zifirî bir geceydi
Dostu dosta erdiren ölüm iki heceydi
Yiðit çýktý meydana, tanklar ölüm kusarken
Son sözü o söyledi, saðýr dünya susarken
Akla gelmeyen iþler, o gece baþa geldi
Tetiði çekti Ömer, hainler tuþa geldi.
’Terzi’ler söküðünü o gece dikemedi
Hýyanet mahfilleri, ’demir’i bükemedi
Bir an olsun gözünü kýrpmadan öldü(n) yiðit!...
Gönül bahçelerinde açmamýþ güldü(n) yiðit!...

Baþkent semalarýndan ölüm kustu tayyare
Son nefesi verirken tebessüm etti(n) yâre
Otuz pare gül oldu, otuz kurþun o gece
Hasretin yangýnýnda kül oldu iki hece
Þehidin hazin göçü, yürekleri daðladý
Güller boynunu büktü, karanfiller aðladý
Bayrak kanla sulandý, sanma ki yiðit düþtü
Cennet bahçelerinde, kurþun güle dönüþtü
Gazan mübarek olsun, ey Yusuf yüzlü yiðit!...
Vuslatýn keyfini sür, vatana sözlü yiðit!...

Küfrün emellerini o gece parçaladýn
Dua ve aminlere karýþtý kutlu adýn
Al bayraðý sarsýnlar gül kokulu yarana
Melekler zemzem döksün, kurumuþ matarana
Öfkenle bayraklaþtýn, sýlasý Bor yiðidim!...
Ey Allah’ýn arslaný, yüreði kor yiðidim!...
Þanlý direniþimiz ders olsun þebeklere
Hadlerini bildirdin vatansýz köpeklere
Yaralý gönüllere sultan oldun ey yiðit!...
O zifirî gecede bir tan oldun ey yiðit!...

Ýman denen mermiyi, namlulara sürdün sen
Batý uþaklarýnýn defterini dürdün sen
Küstah palikaryaya dersini verdin Ömer!
Peygamber-i Zîþan’ýn yurduna erdin Ömer!
Neron yaktý vataný, ateþi söndürdün sen
Türk’ün kara bahtýný, talihe döndürdün sen
Þahadet rayihasý yayýlýyor parkandan
Asým’ýn kutlu nesli, yürüyecek arkandan
Kumpaslarý bozdun sen, rüyasý kutlu yiðit!...
Son destaný yazdýn sen, mayasý kutlu yiðit!...

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: