SEVMEYİ UNUTTUM

SEVMEYÝ UNUTTUM

Canýma tak etti gurbet ve hasrat
Kalemimin ucu, yaþ damlar oldu
En büyük teselli, sözüdür “sabret”
Onunda miadý, çoktandýr doldu

Sevmeyi unuttum, sevilmek nerde
Dünyayla arama, çekilmiþ perde
Bu hayat kavagasý, düþürdü derde
Bilmem ki adresim, nereden buldu

Elin gördüðü ben, içimde deðil
Huzura eriþmiþ, biçimde deðil
Ýyi kötü çirkin, seçimde deðil
Eridim tükendim, yüz benzim soldu

Hayata direndim, yýkýldým düþtüm
Hasret ocaðýnda, kavruldum piþtim
Dertler bini aþtý, kendimden geçtim
Çileler sýrtýmda, ebedi çuldu

Sosyal Medyada Paylaşın: