SEN Kİ

SEN KÝ
Esir yaþamaktansa ölürüm,
Çünkü ben Türküm!

Cehennem kudursa,
Denizler ordu olsa,
Vahþetin bütün silahlarý;
Üzerimize doðrulsa,
Gökyüzü kýzýl ateþler gibi
Üzerimizi kaplasa,
Yaðmur gibi mermiler yaðsa üstümüze,
Göðsümüzde ki imandan kalkana
Çarpa çarpa parçalanacaktýr.
Sen var oldukça
Güneþ senin için sönmeyecektir.

Sen ki demir daðlarý erittin.
Mazlumlarý kendine yar ettin.
Sen ki, haksýzlýk karþýsýnda
Allahtan baþka kimseden korkmadýn.
Sen ki, zulmün beldelerini
Nal sesleriyle titrettin.
Sen ki, Ýslam’ý miraç
Ülkünü sancak yapýp,
Nizamý alem için,
Yürüdün Tevhidin nuruna.
Sen ki, bir elinde Kuran,
Bir elinde bayrak,
Gezdin,
Bütün Türk illerini
Sen ki, Çanakkale de
Ýzmir de düþmaný denize döküp,
Sakarya da destan yazarak,
Türk adýyla Cumhuriyeti kurup,
Yürüdün aydýnlýk günlere…

Þimdi, ey çocuðum:
Hürüm, mutluyum diye haykýrýyorsan,
Unutma,
Birileri nefesini feda ettiði içindir.

Bugün bakma sen,
Aykýrý seslerin çýktýðýna,
Piþman olmuþtur,
Yarýn,
Yine dönecektir sana!..
Yusuf Yýlmaz







Sosyal Medyada Paylaşın: