hasretten kolum kanadým kýrýlýp yetti! deyince ve onu vurdumduymaz- hal hatýr bilmez görünce bin kere tövbe ettim, dönmem diyordum o nazlý güzel bi kaþ bi göz bi el etti ki gölgemi dahi her gün onun sokaðýnda dilenirken görüyorum
maþuk
Sosyal Medyada Paylaşın:
fuzuliM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.