Bir bilsen Azize’m, tuz kurusu bu gün dilim! Bir bilsen, nasýlda acýyor sol yaným Bir yaprak kýmýldasa, geldiðine yorarým. Keþkelerimin misafiri Aðýr geliyor hüzün kalbime Derin ah/lara býrakýyorum Týrpanlýyor düþlerimi gecenin sessizliði , Istiflenirken umutsuzca gölgem. Ve ben, Geceyle gayri-meþru bir dostluðun arefesindeyim, göðsümde büyük rihter’de depremler olurken. Tövbeleniyorum þimdi, iþlemediðim tüm günahlardan, Tükendi tüm beklentilerim. Yarý yolda döndü, beklediklerim... Hayallerimi gömüyorum , içimde açýlmýþ mezara. Yetiþ Azize’m! Kim bilir, belki de"miadý kelebek ömrümün"...
15 Temmuz 2019 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ehmed Kardok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.