KÖRÜ KÖRÜNE..
KÖRÜ KÖRÜNE
Benim gibi maþuk var mýdýr bilmem?
Neler dilemiþim körü körüne.
Bu kara sevdadan umarým ölmem,
Boþa beklemiþim körü körüne.
Ben böyle miydim ki? Bir zaman devdim,
Rumeli þehrinde bir güzel sevdim.
Kara gözü için ne beyler dövdüm,
Belâ yoklamýþým körü körüne.
Yârin gülüþünü banadýr sandým,
El âlem içinde ismini andým.
Bakýþý tuzakmýþ, nasýl da kandým,
Sevda saklamýþým körü körüne.
Yalvarýp yakardým, dilden anlamaz,
Sararýp da soldum, hâlden anlamaz,
Çiceðe benzettim, gülden anlamaz,
Al gül koklamýþým körü körüne.
Kâlbimin sesine hep kulak verdim,
O yufka yüzünden bitmedi derdim.
Son sözleri þuydu: "Gerçeði gördüm",
"Boþa teklemiþim körü körüne."
14.07.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.