İzin Kaldı Sevdiğim
Ýçimin ateþiyle hep daldan dala kondum
Yýllar sensiz geçince izin kaldý sevdiðim
Garip Yunus misali soðuk sularla yundum
El kefenim biçince sözün kaldý sevdiðim.
Bir gün karþýlaþmaya umutla arayýþým
Tüm saçlarým aðardý tükenmedi gözyaþým
Dört mevsimi bir ettim o da yalnýzca kýþým
Aþkýn boynum eðince güzüm kaldý sevdiðim.
Yaþým kemale erdi dizim ýkarak çöktüm
Bir azý diþim vardý en son onu da söktüm
Kazma ile açtýðýn çukura beton döktüm
Hayat zoru seçince sýzýn kaldý sevdiðim.
Kanat verdin uçmaya kuþlar gibi sektirdin
Sevgiyi kutsal sayýp yine tohum ektirdin
Þu beden ikliminde çok çileler çektirdin
Kaderim gülmeyince gözüm kaldý sevdiðim.
Mavilikte kaybolsam hasret duymazdým kuma
Derim kendi kendime aklýnla bak uyuma
Aldanma ha yakýcý þu volkanik huyuma
Kalpte kor sönmeyince közün kaldý sevdiðim.
11.07.2019
Ahmet Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.