Canıma Yetti
CANIMA YETTÝ
Sýrtýma yükledin, çekilmez yükü
Yine zalim felek, belimi büktü
Geceler karanlýk, hüzün mü çöktü
Yetmez mi bu çile, canýma yetti
Yaralý þu kalbim, hep dosta hasret
Çekemem bu derdi, ederim nefret
Yalnýz geçen gece, geçirdim cinnet
Yetmez mi bu çile, canýma yetti
Gel bana güzelim, uzak da kalma
Ömrün biter bir gün, hayale dalma
Neden ayrýldýk biz, kimseye sorma
Yetmez mi bu çile, canýma yetti
Mutluluk denen þey, güzel bir hece
Þu garip hislerim, sanki bilmece
Ruhum bir baþka, esiyor bu gece
Yetmez mi bu çile, canýma yetti
(0178) Ekim 1979
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.