Mor Menekşe Boyun Bükmez İlimde
Seni diliyorum yüce Mevlamdan
Gönlümün yolunu bul diye diye
Dualarým düþer sana dilimden
Sonunda gerçeðim ol diye diye
Gelirsen çiçekler açar dalýnda
Mor menekþe boyun bükmez ilimde
Dertli dertli çalan sazýn telinde
Figaným sanadýr gel diye diye
Büyütüp sevdamý canda saklarým
Saçýma dolsa da beyaz aklarým
Vuslatýn yolunda seni beklerim
Kalbimi kalbine al diye diye
Gölgemin üstünde olmazsa yerin
Yakar vurgunlarýn volkandan derin
Sana Ferhat dedim kendime Þirin
Daðlarý taþlarý del diye diye...
Gülseren MORKAN
DOST KALEM
Sana bir bergüzar veremeyince
Birlikte vuslata, eremeyince
Gülizar içinde, göremeyince
Dertli bülbül oldum, gül diye diye
Yok mudur bilmem ki aþkýn visali
Var mý bilemedin, benzer, emsali
Leyla’sýn arayan Mecnun misali
Çöllerde arayýp, bul diye diye
Sensiz yaþayamam, bilirsin gülüm
Özlem sancýlarýn, ölümdür ölüm
Söyler misin bana, reva mý zulüm
Ýþte bende böyle, hal diye diye
Gözlerim karadýr, bilenler bilir
Ýki seven yürek, inan mutl’olur
Sen yanýmda olsan, engel výz gelir
Benimle bir ömür, kal diye diye
Lüzumsuz düþerken böyle dillere
Ezelden sevdalý kýzýl güllere
Sevmiyorsan eðer, býrak yellere
Sevdanýn ipini, sal diye diye...................Aþýk Lüzumsuz
Deðerli dost kalem Aþýk Lüzumsuz üstadýma sonsuz teþekkürler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.