Gönül öyle bir çöle dönmüþ ki! Ne bir umut var ne de bir yol. Kavþaklarýný kaybeden dünyalarda, Masumiyet her zamanki gibi yetim.
Düþler vardý dünlerde, Sen diye haykýran gelecek, Anlamak yol almak vardý da, Kulaklarýný kaybeden dünyalara yenik düþtü diller.
Hangi lisaný konuþsak kelimeler sýð, Herkesin gönlü yaþananlarý biliyor, Kiminin gözleri mucizeler oluþturuyor, Kimi de mucizelerinde gözlerini kaybediyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan BOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.