Fahrunnisa ne desem nasýl anlatsam yine
Ruhumdaki keþmekeþ bora tayfun fýrtýna
Yer ve gök beni yiyen sivri diþli bir çene
Fahrunnisa konuþ ki sað çýkayým yarýna
Gidip geliyor aklým duvarlarýnda zindan
Bir Yusuf sesleniyor bir Züleyha peþpeþe
Savruluyorum çöle gözyaþlarým yaðmurdan
Gidip geliyor aklým bir aya bir güneþe
Tut ki yok olmuþ adým tut ki hiç yaþamadým
Ne eksik kalýr söyle dünyada bilinmeyen
Yusufun kuyusuna indikçe adým adým
Tut ki yok olmuþ adým varlýðýna sinmeyen
Fahrunnisa çok hýzlý dönüyor bende zaman
Kemiklerim un ufak kumlara karýþýyor
Harfler çýðlýk çýðlýða kurtarýn diyor aman
Fahrunnisa gönlümle dilim hep yarýþýyor
Koskoca bir yalnýzlýk davet ediyor beni
Ufku saran fütursuz upuzun kollarýyla
Duydum ki siliyormuþ gözden görünmeyeni
Koskoca bir yalnýzlýk, uzayan yollarýyla
*Harfsiz bir dünyanýn hesapsýz duruþunda ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Anlatamam / YA NEBİ * Oğluma * 6 *Harfsizdi* Can dostum Fahrunnisa'ya 11 *Harfsizdi* 7 Usta şairlere... *12 * *Hoşluğa Kaldırın hürriyeti !