Devr-i àlem deðiþti, hâkla batýl karýþtý,
Aman Tanrým nasýl hal, âlimden firar furkan,
Cahil ehile düþman, bu nice bir yarýþtý,
Tarumar etti cemi, iblise uydu serkan.
"Oku" diye inerken, âsumandan âyetler,
Ýlimsiz mi kýpýrdar, yeþil sarý yapraklar?
Hangi bilim mushâfý, inkârla þikayetler?
Ne yaðdý da reddetti, mütevâzi topraklar?
Saðlar iken dengeyi, hâkkýn eðri ekseni,
Kim erer ki bu sýrra, hangi cüzzi irade?
Hesab-ý hendesede, yok ki râbbin noksaný,
Üfleyince Ýsrafil, daðýlacak þiraze.
Birbirine görevli, yaratýlan varlýklar,
Hayat bize müþterek, yalnýzlýk "O"na mahsus?
Hâbil ile Kabilden, beri gelir zorluklar,
Kim baki ki evrene, tapusu kime tahsis?
Âlemi cihan olsan, nasipte yoksa kefen,
Zaten üryan gelmiþtin, yine üryan gidersin,
Ortak olsan Karun’la, yine boþ gider küfen.
Mülk dediðin can gibi, emanet mal güdersin.
Kul hakký kýlçýklýdýr, hiçbir boðazdan geçmez,
O mahþeri mizânda, çýkacaðýz tartýya,
Meleklerden üstünüz, lakin kanatsýz uçmaz.
Mazlum ahý alanlar, asla çýkmaz artýya.
Ýnsanca yaþatmaktýr, seni râbbin emeli.
Gel mürþidi kâmil ol, ilim irfana yürü,
Ehl-i Kâmil olmaktýr, insanlýðýn temeli,
Ýnsan olarak doðdun, neyine gerek sürü?
Tefekküre müktedir, akýl balið yarýný,
Mecnun’dan hesap sormaz, ol râbbil âlemin,
Kul kendisi götürür, yanacaðý hârýný,
Amel-i defterini, kendi yazar kalemin.
Riyâdan kurtulmakla, elbet bulunur ülfet,
Ýrfana yürüyeni, sanma ki yorar yamaç,
Sapa kýsa görünür, sapýnca büyür külfet,
Menzile vâsýl olmak, râbbi bulmaktýr amaç.
Kul Figani kendine, masumum dersin amma,
Gaflet içinde yaþar, suç donanýmlý beþer
Sýr’at kýldan incedir, el veren olur sanma,
Dilerim o köprüden, sadece þeytan düþer.
Kul Figani ( Erdem GÜMÜÞ)
11.07.2019
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.