Yangýn yeri naðmeler sen yazdýðým bu gece Saçým kýzýldan öte öz-söz kanar ben yanar Kýzgýn kül deðmelere alev çözdüðüm hece Hýrslý harflerim çete cümlem banar ten yanar!
Sevdanýn böylesine! Ölürüm caným derdin Cananýn kürüp geçtin anar mýyým isminden Kor edip yaktýn sine eþ-kare, caným yerdin Bu yolu kendin seçtin banar mýyým cisminden?
Artýk hiçbir þeyimsin hükmünden salmaz yaþým Oyun sandýðýn perde! Kadehten sen içermiþ Sabrým da tiz eðimin rüzgarýn dalmaz baþým Sarýlmýþken o derde faraza, can biçermiþ!
Teþekkür ederim...
Beni solduran güldü içimde koku derin Halime bir bilse de derdi belki bu yerin Bende ölüyorum iþte gidin haber verin Namerdin elindense yelde ölmek evladýr... Deðerli dost Ahmet Kara beyden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.